آیا بین گلوتن و جوش صورت ارتباطی وجود دارد؟

گلوتن چیست؟

گلوتن یک ماده واحد نیست، بلکه گروهی از پروتئین‌ها است که به طور طبیعی در انواع مختلف غلات وجود دارد، مانند:

• گندم
• چاودار
• تریتیکاله (یک مخلوط چاودار و گندم)
• جو

هنگامی که به گلوتن فکر می‌کنید، معمولاً نان‌ها و ماکارونی به ذهن خطور می‌کنند. به دلیل ماهیت الاستیک خود، گلوتن به عنوان یک "چسب" که این نوع غذاها را در کنار هم نگه می‌دارد، در نظر گرفته می‌شود. با این حال، گلوتن (به ویژه از گندم) در انواع دیگر محصولات غذایی، مانند سوپ‌ها و سس سالاد، یافت می‌شود.

برخی از غلات که به طور طبیعی بدون گلوتن هستند، مانند برنج و جو دوسر، ممکن است گاهی با غلات حاوی گلوتن آلوده شوند. به همین دلیل، خواندن برچسب‌های مواد غذایی برای اطمینان از بدون گلوتن بودن یک محصول مهم است.

با این حال، گلوتن به خودی خود خطر سلامتی نیست، مگر اینکه شما بیماری سلیاک یا حساسیت به گلوتن غیر سلیاک (NCGS) داشته باشید.

بیماری سلیاک و حساسیت به گلوتن غیر سلیاک

به طور نظری، روده‌های شما به شکستن گلوتن کمک می‌کنند و محصولی به نام گلیادین تولید می‌کنند. به دلیل تعدادی از عوامل، از جمله مستعد بودن ژنتیکی، بدن شما ممکن است سپس آنتی‌بادی‌هایی علیه پروتئین و همچنین برخی پروتئین‌های دیگر در بدن ایجاد کند. این باعث ایجاد علائم مرتبط با بیماری سلیاک می‌شود.

بیماری سلیاک و NCGS علائم مشابهی دارند. ممکن است خستگی بیش از حد، مغز مه آلود و سردردهای مکرر همراه با علائم گوارشی مانند یبوست، درد شکم و اسهال داشته باشید. همچنین ممکن است بثورات پوستی رخ دهد. 

بر خلاف NCGS، بیماری سلیاک یک بیماری خود ایمنی است. هنگامی که افراد مبتلا به بیماری سلیاک گلوتن مصرف می‌کنند، می‌تواند به روده کوچک آسیب برساند. تخمین زده می‌شود که 1 از 141 نفر در ایالات متحده مبتلا به بیماری سلیاک هستند. تنها راه برای جلوگیری کامل از علائم بیماری سلیاک و NCGS، اجتناب از همه اشکال گلوتن و محصولات حاوی گلوتن است.

همچنین ممکن است با یا بدون داشتن بیماری سلیاک یا NCGS، حساسیت به گندم داشته باشید. آلرژی به گندم ممکن است باعث علائم گوارشی و همچنین مشکلات پوستی مانند بثورات و کهیر شود. آلرژی‌های شدید به گندم ممکن است منجر به مشکلات تنفسی شده و نیاز به مراقبت پزشکی فوری داشته باشند.

گلوتن باعث آکنه نمی‌شود

با وجود برخی از ادعاهای منتشر شده در اینترنت، رفتن به رژیم غذایی بدون گلوتن نمی‌تواند آکنه شما را درمان کند. هیچ مدرک بالینی وجود ندارد که نشان دهد گلوتن باعث ایجاد جوش‌ها می‌شود. علاوه بر این، تحقیقات نشان نمی‌دهند که رژیم غذایی بدون گلوتن آکنه شما را برطرف می‌کند.

حساسیت به گلوتن و بیماری سلیاک مرتبط با سایر شرایط پوستی

در حالی که گلوتن از نظر علمی با آکنه مرتبط نیست، ممکن است سایر شرایط پوستی با بیماری سلیاک مرتبط باشند. این شرایط شامل موارد زیر است:

• آلوپسی آره‌آتا آلوپسی آره‌آتا یک نوع اختلال خود ایمنی است که باعث ریزش موی تکه‌ای یا گسترده روی سر و بدن می‌شود. مدت‌هاست که ارتباط بین بیماری سلیاک و آلوپسی آره‌آتا شناخته شده است. یک مطالعه نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به آلوپسی آره‌آتا را برای بیماری سلیاک غربالگری کنند. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد آلوپسی آره‌آتا با رژیم غذایی بدون گلوتن بهبود می‌یابد، حتی در حضور بیماری سلیاک.
• درماتیت آتوپیک درماتیت آتوپیک، همچنین به عنوان اگزما شناخته می‌شود، یک بیماری پوستی التهابی مزمن خارش‌دار است که بیشتر در کودکان و جوانان دیده می‌شود. این بیماری مربوط به اختلال ایمنی و دارای پایه ژنتیکی است. اگرچه اگزما با بیماری سلیاک مرتبط بوده است، اما هیچ مدرک قوی‌ای وجود ندارد که نشان دهد رژیم غذایی بدون گلوتن کمک می‌کند.
• درماتیت هرپتیفرم درماتیت هرپتیفرم یک بثورات تاول‌دار است که در افراد مبتلا به بیماری سلیاک که گلوتن مصرف می‌کنند دیده می‌شود. این بیماری در حدود 10 درصد افراد مبتلا به این بیماری رخ می‌دهد.
• کهیر کهیرها برآمدگی‌هایی هستند که به دلایل مختلفی رخ می‌دهند، از جمله مواد آلرژی‌زا مانند داروها یا گاهی اوقات غذا. گزارش‌های نادری وجود دارد که کهیر (اورتیکاریا) با بیماری سلیاک مرتبط باشد. در بیشتر موارد، ممکن است ارتباط بین این دو کمتر باشد.
• پسوریازیس پسوریازیس پلاک یک اختلال مرتبط با اختلال ایمنی است. این باعث ایجاد پلاک‌های التهابی صورتی، نقره‌ای و پوسته‌دار روی پوست شما می‌شود. برخی داده‌های محدود نشان می‌دهند که رژیم غذایی بدون گلوتن ممکن است به افرادی که مبتلا به پسوریازیس هستند، به ویژه کسانی که بیماری سلیاک دارند، کمک کند، اما مطالعات بیشتری لازم است.

آیا بین رژیم غذایی و آکنه ارتباطی وجود دارد؟

هنگامی که صحبت از سلامت پوست می‌شود، گلوتن تنها ماده غذایی مورد نگرانی نیست. ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه مدت‌ها است مورد بحث بوده است و اغلب پر از افسانه‌های قدیمی است.

آنچه ثابت شده است، این است که برخی غذاها ممکن است آکنه شما را تشدید کنند.

برخی از غذاهای اصلی مورد نگرانی عبارتند از:

• محصولات لبنی
• مکمل‌های پروتئین آب پنیر
• غذاهای دارای شاخص گلیسمی بالا، مانند سیب‌زمینی سفید و برنج سفید

مشخص کردن اینکه کدام غذاها ممکن است باعث مشکلات پوستی شما شوند، دشوار است. اگر فکر می‌کنید رژیم غذایی شما مقصر آکنه شماست، ممکن است نوشتن یک دفترچه خاطرات غذایی با یادداشت‌هایی درباره زمانی که جوش‌ها را تجربه می‌کنید، مفید باشد.

سپس می‌توانید این اطلاعات را با متخصص پوست خود به اشتراک بگذارید تا مشخص کنید آیا الگوهای خاصی وجود دارد و چه تغییراتی در رژیم غذایی باید انجام شود.